ПСАЛТИР (121/126)
Храм Пресвете Богородице у Доњем Међурову
Место и година издања: Москва, 1862. године
Димензије: 24 х 15 cm
Обим: 1262 стране
На првој страни овог
Псалтира, непознати окупациони бугарски војник на почетку Првог светског рата
записао је: „За војната между србих и бугарах 1915. год. Срби од 15 месеца
војуват с австијцах. Ако веше австрија свободна те не беше в војна с Русија, то
в ет време шћеше да разбие србин; ето зашчо Блгарија се намени за да улени
акцијата на Немција. Срби су добри војници, но кадто видеја и разбраја, че
Бугларија иде војува с тех то те требваше да се разбеат- да отступјат това
което е искала Блгарија а днеј 30/ Х 1915 год. след като срби преорпјаха реч
пораженија и помоћ от нигде им дојде требваше да си сложан орјажето. Не треба
да мисљају изве могат да се Блгари не минат Морава. Да! Блгар неће минаја
МОрава и шче разбиј за винали Сербија. Јазик за убират и тој србија загина
вследствије на лубија шовинизам. Загина Србија зашчера управленијат и беха луди
прости залублени идт. Војници беше готови да се предовати но српски официри
плашили воницах еи казва ли им че Блгари су лоши и кољају којто им се предаде,
но населениејо ве Србија се блгари не кољају и че то сја хора благородни лепи
това требваше да знајат српски војници и ошче при границата требваше да се
предат и ко този начини немаше да има жертви немаше да има хора нешчастни и на
шћеше да се тури крап на европејска војна шћеше да настане час на скоро мир и
сега шће настане но по касно и ако не беше се намеила Блгарија скоро мира,
намаше га има кроме да живи Блгарија, и Блгарские цар Фердинанти блгарски
народ.“
